تأثیر هشت هفته تمرینات ترکیبی بر توانایی ایستادن و راه رفتن مردان بی تحرک ۶۵ تا ۸۰ ساله

پیش زمینه و هدف: تعادل مهم ترین فاکتور آمادگی حرکتی سالمندان است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات ترکیبی بر توانایی ایستادن و راه رفتن مردان بی تحرک 65 تا 80 ساله بود.  مواد و روش ها: روش این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با یک گروه مداخله تمرینی و یک گروه کنترل بود. در این روش 30 مرد سالمند (سن: 45/4±23/72، قد: 86/4±4/160، وزن: 43/5±23/66 و شاخص توده بدنی: 32/1±71/25) به طور هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. توانایی ایستادن آزمودنی ها توسط تست رامبرگ و توانایی راه رفتن آن ها توسط تست زمان برخاستن و رفتن موردسنجش قرار گرفت. ابتدا از هر دو گروه، پیش آزمون این دو تست به عمل آمد. سپس گروه تجربی به مدت هشت هفته و هر هفته شش جلسه و هر جلسه برای مدت یک ساعت پروتکل تمرینات ترکیبی را انجام داد و گروه کنترل نیز فقط فعالیت های روزمره خود را انجام داد. پس از هشت هفته، از آزمودنی های هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و نتایج به وسیله نرم افزار spss نسخه 20 و آزمون تحلیل کوواریانس (ancova) موردبررسی و مقایسه قرار گرفت.  یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس، اختلاف معناداری را در پس آزمون تست های رامبرگ و زمان برخاستن و رفتن، بین دو گروه نشان داد (05/0>p).  بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که تمرینات ترکیبی، توانسته توانایی ایستادن و راه رفتن مردان بی تحرک 65 تا 80 ساله را افزایش دهد.